بررسی و مقایسة ایهام و گونه های آن در اشعار خاقانی و حافظ

در تحلیل شعر هر شاعری، ساخت های گوناگونی را می توان اختیار کرد و دورنمایه ها و عناصر محتوایی و معنایی شعر را توصیف کرد و این که تا چه میزان بکر و ناب هستند و تأثیر این اندیشه ها و تفکّرات بر تفکّر شاعران آینده چگونه خواهد بود. خاقانی و حافظ، شاعرانی هستند که با قدرت هنرآفرینی و خلاقیّت زبانی بی نظیرشان در خلق صنایع بدیعی به ویژه ایهام توانستند سبک و شیوة خاص خود را به وجود آورند که شعرشان را از اشعار شاعران دیگر متمایز می کند و این، راز ماندگاری این دو شاعر در شعر و ادبیّات پارسی است. این مقاله به بررسی ایهام و گونه های آن در دیوان دو شاعر می پردازد